Wełna merynosowa jest włóknem w pełni naturalnym i biodegradowalnym. Pozyskiwana z owiec merynosów, które hodowane są w zmiennych warunkach klimatycznych obszarów Australii i Nowej Zelandii. Zamieszkują również Stany Zjednoczone, Argentynę, Urugwaj i RPA, jednak ze względu na niestandardowe warunki pogodowe, australijskie i nowozelandzkie merynosy mogły wykształcić swoje niezwykłe właściwości.

Wełna merynosowa zapewnia naszej skórze szczególny komfort. Potrafi absorbować duże ilości wilgoci (aż do 35% w stosunku do własnej masy), które następnie odprowadza na zewnątrz. Dzięki temu, nawet gdy tkanina jest mokra, nasza skóra pozostaje sucha.

Wełna jest postrzegana jako włókno wyrobów zimowych, które zapewnia nam ciepło, chroni przed wiatrem i deszczem, słabo absorbując wilgoć z zewnątrz. Jest to absolutną prawdą. Jednak co istotne, wełna merynosowa jest włóknem całorocznym – idealnym również podczas lata, jesieni i wiosny. Owce merynosowe, żyjąc wśród natury przez tysiące lat, zdołały przysposobić się do egzystowania w zróżnicowanych warunkach pogodowych. Jej włókna są mocno poskręcane, co powoduje tworzenie się ogromnej liczby małych kieszonek powietrznych odpowiadających za izolację przed warunkami zewnętrznymi. Poza tym, wełna ta wykazuje również właściwości chłodzące. W momencie, kiedy nasze ciało się nagrzewa, włókna wełny będą odprowadzać pot na zewnątrz, chłodząc tym samym przestrzeń pomiędzy skórą i tkaniną. Im bardziej się pocimy, tym szybciej transportowana jest para wodna na zewnątrz, a efekt chłodzenia jest bardziej odczuwalny. Co istotne, transportowana jest zarówno para wodna jak i skroplona wilgoć.

Wełna merynosowa jest również bardziej wytrzymała i odporna na uszkodzenia mechaniczne. Zachowuje się podobnie do naszej skóry. Bowiem jej włókna składają się w większej części z keratyny – białka obecnego również w naszej skórze czy włosach. Podobnie jak syntetyki, pojedyncze włókna wełny merynosowej można zginać, rozciągać, napinać do ok. 30000 razy. Ponadto włókna posiadają naturalne skręcenie, które zapewnia im elastyczność i wytrzymałość. Innym aspektem tej właściwości jest odporność na zagniecenia. Włókna dzięki poskręcanej budowie, naturalnie wracają do swojego pierwotnego kształtu.

Co więcej, jedną z jej głównych zalet jest bakteriostatyczność. Na jej włóknach nie rozwijają się bakterie. Wełna szybko odprowadza wilgoć, więc bakterie powodujące brzydki zapach nie mają sprzyjającego środowiska do rozwoju. Dlatego też wyroby z wełny merynosowej bardzo często nosimy podczas intensywnej aktywności fizycznej.

Wełna jest stereotypowo postrzegana jako nieprzyjemna w dotyku, „swędząca”. Obalamy ten mit – wszystko zależy oczywiście od jakości włókien oraz splotu. Nie zmienia to jednak faktu, że zarzut ten nie dotyczy wełny merynosowej. Wszystko zależy od średnicy pojedynczych włókien. Większe włókna o szerszym przekroju poprzecznym są mniej elastyczne, co skutkuje uczuciem kłucia podczas nacisku na skórę. Włókna merynosowe są kilkukrotnie cieńsze, dzięki czemu zapewniają uczucie wyjątkowej miękkości. Średnica włókien jest bardzo mała, przez co są bardzo elastyczne i dzięki odkształcaniu pozostają delikatne w kontakcie ze skórą.

Wełna merynosowa posiada także zdolność do szybkiego wysychania. Cały proces uwarunkowany jest dwoma czynnikami - ilością wilgoci oraz stopniem wilgotności powietrza na zewnątrz. Im cieńsze włókno, tym więcej wilgoci jest w stanie odprowadzić oraz dłużej pozostaje suche. Dlatego też cienkie włókna wełny merynosowej stosunkowo szybko wysychają w porównaniu do innych włókien wełny.

Wełna merynosowa zapewnia również naturalną ochronę przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym. Własność ta została wykształcona na przestrzeni tysięcy lat. Dlatego tez wyroby te świetnie sprawdzają się podczas aktywności na świeżym powietrzu.

PIELĘGNACJA

Wełna merino nie wymaga tak częstego prania jak inne włókna, na przykład bawełna. Jest odporna na rozwój bakterii, przykry zapach i ma samooczyszczające się zdolności. Uważa się, że ubrania z wełny wystarczy tylko wietrzyć, aby zawsze były świeże. Moment, w którym jednak powinno się wyprać merino następuje wtedy, kiedy mimo wietrzenia nie pachnie już świeżością lub zostanie przez przypadek poplamione. Jak to zrobić poprawnie? Przede wszystkim należy zawsze zapoznać się z instrukcją prania zamieszczoną na metce ubrania i postępować zgodnie z jej wytycznymi. Wełnę merynosową można prać ręcznie w letniej wodzie (około 30 C) używając delikatnego środka do prania. Należy moczyć ubranie w wodzie z detergentem przez około 10 minut, a następnie wypłukać w letniej wodzie. Delikatnie odcisnąć nadmiar wody. Ubrania merino najlepiej suszyć rozłożone na płasko w przewiewnym pomieszczeniu, lub jeśli przepis na metce pozwala, to w suszarce bębnowej. Dobra wiadomość jest taka, że wełny merynosowej nie trzeba prasować. Często jednak zdarza się, że zagniecenia wynikają z długiego przechowywania. Należy wtedy rozwiesić ubranie w łazience z dużą ilością pary wodnej lub krótko parować żelazkiem ustawionym na temperaturę dla wełny. Jeśli jednak chcemy prasować, jest to możliwe na lewej stronie przy ustawieniu żelazka na niską temperaturę (ustawienie dla wełny). Przed schowaniem merino do szafy należy upewnić się, że ubranie jest suche, aby się nie zdeformowało. Należy je przechowywać w suchym miejscu, nie w bezpośredniej ekspozycji na słońce. Warto też zadbać o preparat na mole, bo niestety nie tylko ludzie poznali się na merino, ale te niesympatyczne motylki również.